ΕΙΧΕ στο πουγκί του οικονομίες ο…μεροκαματιάρης και σκέφθηκε την Ελβετία. Εκεί το διεθνές θησαυροφυλάκιο, όπου δεν υπάρχει «αγωνία, λύπη και στεναγμός» για πολέμους κ.ά. Και, βέβαια, δεν άνοιξαν τα σύνορα για την (εξ)ασφάλιση του φτωχού. Η παράπλευρη κατάθεσή του δίπλα σ’ εκείνην της πλουτοκρατίας (που θα’ λεγε η Αλέκα), δίνει άλλοθι στον πλουτοκράτη και εγκυκλιότητα στο δικαίωμα της κατάθεσης. Χάραξε τον δρόμο η παγκοσμιοποίηση, τον ασφαλτόστρωσε η Ε.Ε. με τους νόμους της και το χρήμα έφυγε αστραπιαία, χωρίς διαβατήριο και διατυπώσεις.
ΚΑΙ, βέβαια, είναι μέτρο…πατριωτισμού του (νεο)έλληνα το φευγάτο χρήμα, είναι και δείκτης της ανθρώπινης πλεονεξίας. Κοιμόταν ήσυχος ο «καταθέτης» κι η τύχη του δούλευε. Κάτι ψυχανεμίστηκε στον ξύπνιο του βλέποντας την κάμερα της σάρωσης (για ανίχνευση του φοροκλέφτη) απάνω του, θυμήθηκε πως «δεν έχουμε Κράτος» και άλλαξε πλευρό. Τον παρέκαμψαν, του τη χάρισαν και χάρηκε. Μόνο ο φορολογούμενος «παρίας» μελαγχόλησε στυμμένος απ’ την πρέσα και ανήμπορος να αντιδράσει που του άδειασαν τη τσέπη.
0 comments:
Post a Comment